ANTRENMAN
DÖNEMLEMESINDE
(PERYOTLAMASINDA)
GEÇİŞ
DÖNEMİNİN
NİTELİĞİ
Tanju BAGIRGAN
Antrenman
dönemlerinde hazırlık, yarışma dönemleri çeşitli yazarlarca geniş biçimde
betimlenmiş. ve özellikleri açıklanmıştır. (Matweyew 1972, Harre 1976,
Letzeller 1878, Bağırgan 1990 vd) Buna karşın geçiş. Döneminin önemi ve
niteliği göreceli olarak diğer dönemlere göre göz ardı edilmektedir. Bu açıdan
bu yazıda geçiş dönemine ilişkin genel bir yaklaşım amaçlanmıştır.
GEÇİŞ DÖNEMİ
Geçiş, dönemi tam yıllık bir antrenman süreci içerisinde
göreceli olarak bağımsız ve nitelik yönünden de bağlayıcı bir dönemdir. Diğer
bir değişle bir dönemden diğer döneme geçişte gerekli ara dönemdir. Hazırlık ve
yarışma döneminde amaç olan doğrudan verim artısına bu dönemde katkıda bulunulmamasına
karşın antrenman süreci içerisinde
ve
antrenman planlanmasında önemli bir işlev taşır. Bu işlev;
- Dinlenme (gevşeme),
b) Verim
azalmasının önlenmesi biçimindedir (Matweyew 1972,
224,
Letzeller 1978,72).
Yarışma dönemi içerisinde bireysel verim yedekleri azalır. Bu
azalma özellikle de yarışma dönemindeki yüksek yoğunluktan dolayı genel
yorgunluğun artması ile yıpranmalar biçiminde gözükür. Bu yorgunluk öncelikle
ruhsal düzeyde ortaya çıkar. Bu açıdan etkin (aktif) bir dinlenme aracılığı ile
antrenman ve yarışmalar sonucu ortaya çıkan yorgunluğun birikmesinin ve verim
düzeyini olumsuz etkimesinin önlenmesi sağlanır. Diğer bir değişle de geçiş
döneminin ödevlerinden birisi de yorgunluğun biri-kimi sonucunda ortaya
çıkabilecek aşırı antrenman (sürantrenman) durumunu önlemektir (Letzeller 1978,
72, Matweyew 1982, 238). Bu bağlamada da öncelikle yorgunluğu ortaya çıkarmada
ana etken olan yüklenmelerin ve yarışma yoğunluklarının ve sıklıklarının
düzenlenmesi gerekmektedir. Bu açıdan da geçiş döneminde yarışmalara
katılınmamalıdır. Diğer bir değişle geçiş dönemi yarışmaları içermez.
Geçiş dönemi antrenman süreci içerisinde sadece etkin
dinlenme için verilen bir ara olarak değerlendirilmemelidir. Geçiş, dönemi
fiziksel ve ruhsal yenilenmenin yanında belirli bir antrenman durumunun
korunması için gerekli koşulları da yaratmak zorundadır. Bu açıdan verimin
korunmasının sürekliliğini sağlayarak bir önceki geçil dönemden (makro
dönemden) diğer geçil döneme geçisin koşulları istendik bir biçimde
yaratılmalıdır. Bu istendik koşullar, antrenman durumunun olanaklı yüksek
düzeyde tutulmasını sağlayacak bir biçimde oluşturulmalı ve düzenlenmelidir.
Burada belirtilmesi gerekli olan bir noktada verim düzeyinin tutulması ile
verim düzeyinin maksimal olarak tutulması olarak anlaşılmaması gerekliliğidir.
Verim düzeyinin bu dönemde maksimal olarak tutulması istendik değildir. Çünkü
süresel olarak sporsal form düzeyinin düşürülmesi yeni form düzeyi için temel
koşulları yaratır. Bu
yeni form
düzeyine ise verim düzeyinin düşme sürecinde eski verim düzeyinin temellerinin
kaybolmasının önlenmesi ile ulaşılır. Bu koşulların sağlanması ile yeni geçil
döneme geçen geçil dönemden daha yüksek bir başlangıç verim düzeyi ile başlama
olanaklı kılınır. Bu bağlamda geçiş. Dönemini;
Sporcuların dinlenmesini
olanaklı kılan, bir dönemden diğer bir döneme geçişte
istendik bir biçimde sporsal formun düşürülmesi ile verim
düzeyindeki düşüşün değiştirilip yönlendirilmesi, böylece de yeni geçil dönem
için olanaklı düzeyde yüksek bir başlangıç verim düzeyi sağlamayı amaçlayan
dönem olarak tanımlayabiliriz.
Geçiş döneminde kullanılan antrenman alıştırmaları genel
bedensel hazırlığı olanaklı kılan ve geniş bir biçimde kullanımı ile etkin bir
dinlenme aracı işlevi gören genel geliştirici alıştırmalardır. Bu alıştırmalar
sadece tek yönlü bir gelişim amacı olarak kullanılmamalıdır. Özellikle de bu
alıştırmalar yapılan eylem ve spor biçiminin yapısının dışındaki değişik
alıştırma ve spor biçimlerinden alıştırmalar olarak toparlanma sürecini
çabuklaştıracak biçimde seçilmelidir. Bu seçim sporcunun isteğine bağlı olarak
seçilmelidir. Örneğin 100 ve 200 m. Olimpiyat birincilerinden Borzov geçiş
dönemlerini voleybol oynayarak geçirmiştir. Çoğu takım sporları oyuncuları
geçiş dönemlerini atletizm, yüzme vb. sporlarla geçirmektedir. Böylece yabancı
bir spor dalı ile bir yandan gerekli dinlenme koşulları yaratılırken diğer
yandan da kapsam ve yoğunluğun belirli bir düzeyde tutulması ile aşırı bir
verim kaybı önlenir.
Geçiş döneminde kullanılan yüklenmelerde ayni biçimde
uygulanan yüklenmelerden kaçınılmalıdır. Özellikle de alıştırmalar çok yönlü ve
çeşitli olarak seçilmeli ve koşullar ise olanaklı ölçüde çeşitlenmelidir.
Örneğin ormanda, dağda, antrenmanların uygulanması vb. gibi. Böylece de çok
gerekli olan ruhsal toparlanma için koşullar yaratılır. Sporcuya bu dönemde
zorlamalardan kaçınılmalıdır. Çoğu zaman istediği biçimde antrenman
içeriklerini ve yüklenme
düzeyini
seçme ve düzenleme olanağı verilmelidir. Böylece de antrenmanlardan zevk alma
düzeyi arttırılarak yeni dönem için güdülenme olasılıkları yaratılır.
Geçiş. Döneminde sadece genel geliştirici alıştırmaların
kullanılması her koşul için geçerli değildir. Örneğin ana yarışmadan sonraki
dönemde gittikçe kapsamı azalan ve geçiş. Döneminde de yerlerini genel geliştirici
alıştırmalara bırakan özel alıştırmaları bu dönemde antrenman durumunun ve
tekniksel eksiklerin giderilmesinde kullanılabilir. Antrenman uygulamasında
çoğu sporcuların ana yarışmadan sonra teknik eksiklerin giderilmesi ya da
teknik çalışmaya istekli ve hazır olduğu gözlenmiştir. Bu açıdan geçiş
döneminde özel alıştırmaların özel antrenman durumunu ve teknik düzeyi
geliştirmek için kullanılması mantıklı bir yaklaşımdır. Buna karsın göz ardı
edilmemesi gerekli bir nokta ise yapılan yüklenmelerdeki kapsam ve yoğunluğun
sporcunun etkin dinlenme koşullarını bozmayacak bir biçimde düzenlenmesidir. Bu
açıdan da Letzelter bir yaklaşım olarak özel alıştırmaların bu dönemde % 15-20’yi
geçmemesi gerekli olduğu belirtmektedir (Letzelter 1978, 72).
Geçiş dönemi sürecinin en uygun bir biçmede oluşturulması
için Matvejew yaptığı araştırmada değişik olasılıkları denemiştir
(Matvejew
1972,189). Bu araştırmada denenen olasılıklar;
1. Geçiş döneminin etkin olarak oluşturulması. Bu
yapılanmada öncelikle genel geliştirici alıştırmalar daha sonra da
daha özel
alıştırmalar kullanılmıştır.
2. Hazırlık dönemine doğrudan geçiş ile etkin dinlenme
(aktif dinlenme) ile hazırlık dönemine başlama
3. Tam dinlenme (6-8) hafta biçimindedir.
Matvejew 1’nci biçimlenmeyi çeşitli araştırmalara da
dayanarak en uygun bir biçimleme olarak değerlendirmektedir. İkinci biçim ise
diğer birinci biçim düşünüldüğünde birinci biçimin etkin dinlenmeden sonraki
hazırlık döneminin başlangıç biçimini oluşturur. Üçüncü biçim ise çok uzun
sürmüyor ise genel olarak amacına uygundur. Bu açıdan da geçiş döneminin
biçimlenmesi bireye özgü olarak düşünülmelidir. Buna karşın geçiş döneminin bir
açıdan dinlenmeyi
diğer
açıdan belirli bir antrenman durumunu garanti etmesi gerekliliğinden dolayı
etkin dinlenme biçiminde düzenlemenin daha etkili olacağı söylenebilir
(Matvejew 1972,189,Martin 1980,48)
Geçiş döneminde yapılan dinlenmece genel olarak edilgin
(pasif) dinlenme biçiminde uygulanmamalıdır. Edilgin dinlenme sporcunun verim
düzeyinde düşmelere yol açar ve bu dinlenme biçimi ile tüm yıllık aşamalı artan
yüklenme ilkesi göz ardı edilmiş olur. Ayrıca edilgin dinlenme ile sporcunun
yaşaması gerekli olan sporsal yasam biçimi istendik olmayan bir biçimde
değiştirilir. Buna karşın etkin bir dinlenme ile bütün bir yılın yıpratıcı
etkisi azaltılır ve yeni hazırlık dönemi için yüklenebilirdir koşulları
yaratılır. Bu düşüncelerden edilgin dinlenmenin geçiş. Döneminde hiç
uygulanmaması vargısı çıkarılmamalıdır. Örneğin yarışma döneminin istenilen
düzeyde başarılı geç koşullarda belli bir süre edilgin dinlenme etkin bir
dinlenmeden daha fazla yararlı olabilir. Diğer bir değişle böylece sporcunun
ruhsal gerilimlerini gidererek yeniden kendine güven ve güdüleme (motivasyon)
için sporu özleme koşulları yaratılarak yararlı bir biçimde kullanılabilir. Bu
bağlamda da ruhsal toparlanma ve sporsal güdülemeyi sağlamak amacı ile edilgin
dinlenme geçiş döneminde kullanılabilir.
Edilgin dinlenme biçimi ile yapılması göz ardı edilmiş, ya
da ertelenmiş. Bireysel isteklerin, örneğin evli olanlar için eş ile birlikte
bir dinlence yapılması akademik çalışma gezi ziyaretler vb. giderilmesine
çalışılır.
Bu düşüncelerden yola çıkılarak geçiş dönemi etkin ve
edilgin dinlenmenin bütünleşik olarak birlikte kullanımı ile de düzenlenebilir.
Buna karsın bu düzenlemede etkin dinlenmenin sağladığı olanaklar dolayı
ağırlıklı olarak etkin dinlenme
kullanılması
gerekliliği göz ardı edilmemelidir. Bu açıdan bütünleşik olarak etkin ve
edilgin dinlenmenin birlikte kullanılarak düzenlendiği geçiş dönemleri süresinin
% 80 etkin %20’si edilgin dinlenme kapsamalıdır. (Bakiniz çizelge 1).
Genel olarak geçiş döneminin
özellikleri incelenecek olursa;
-Aşamalı olarak azalan özel antrenman yüklenmeleri.
Özellikle de dala özgü antrenman yüklenmesi düşürülür ve bu dönemde yarışmalara
katılınmaz.
-Genel geliştirici ve yapılan spor dalı dışındaki antrenman
alıştırmaları düşük yoğunlukta az ya da arka düzeydeki sürelerde uygulanır.
Bunun anlamı ise sporcunun isteğine bağlı olarak etkin dinlenmeyi olanaklı
kılacak antrenman alıştırmaları ve sporsal oyunlar vb. seçilmesi
gerekliliğidir.
-Toparlanma sürecini çabuklaştıran, sauna, masaj ve özel
banyolar vb. olanaklar daha fazla olarak kullanılır.
Geçiş dönemi her zaman kullanılmayabilir. Örneğin sporcunun
sakatlanması ya da yarışma döneminin istendik bir biçimde bitirilmemesi
durumlarında geçiş, dönemi genel olarak gereksizdir. Böyle durumlarda hazırlık
dönemi doğrudan yarışma döneminden geçiş ile düşük ve orta yoğunlukta orta
düzeyde bir kapsamda genel geliştirici alıştırmalar
ile
başlayarak gerçekleştirilir.
Geçiş dönemi yıl
boyunca genel olarak 2-3 ortanca çevrim (mezosiklus) süresinden fazla
değildir. Minik çevrim (mikrosiklus) olarak da geçiş, dönemi 3-6 minil çevrim
(ya da hafta) sürer (Harre 1978, 190, Letzelter 1978, 122, matwejew 1972, 189).
Bu bağlamda da antrenman süreci içerisinde geçiş dönemi diğer dönemlere göre
süresel olarak daha kısadır.
Geçiş, dönemi ortanca çevrimler toparlanma tutma, toparlanma
hazırlık çevrimleri biçiminde oluşturulur. Geçiş dönemindeki minik çevrimlerinin
yapısı ise kesin olarak belirgin değildir. Bu düşünce antrenman birimlerinin
yapısı içinde geçerlidir. Örneğin bir minik çevrim çok yönlü bir gezi biçiminde
düzenlenebilir. Sadece minik dönemlerin ve antrenman birimlerinin etkin bir
dinlenmeyi olanaklı kılacak bir biçimde yapılaştırılmasının gereğinden söz
edilebilir. Burada üzerinde durulması gerekli olan bir nokta da bir önceki
dönemdeki yüklenme ve yarışma yoğunluğunun geçiş döneminin süresini ve
niteliğini belirttiğidir. Örneğin, yansıma dönemindeki yüklenme ne kadar
yüksekse geçiş dönemi ise o düzeyde uzundur.
Antrenman süreci içerisindeki diğer evreler gibi geçiş
dönemin de kesin olarak sınırlanamaz. İşlevsel olarak toparlanma ve uyum
olanaklarının artması ile birlikte aşamalı olarak bir sonraki döneme örneğin
bir sonraki hazırlık dönemine geçiş yapılır.
Geçiş dönemi sadece yarışma dönemini izleyen bir dönem
değildir. Geçiş dönemi yarışma döneminde, yetersiz antrenman koşullarında ya da
yüksek antrenman yüklenmesi koşullarında uygulanır. Bu durumda kısa süreli bir
toparlanma ortanca çevrimi ya da minik çevrimi olarak da geçiş dönemi
biçimlendirilir. Genel olarak da bu çevrimler ara çevrim olarak
değerlendirilir. Kısa çevrimler ile toparlanma ve yüksek yüklenme yoğunluğuna
ulaşmak için koşullar yaratılır. Yarışma döneminde bilinçli olarak antrenmana
ara verme ya da etkin dinlenme ile yüklenme düzeyi azaltılır. Yüklenmenin
azaltılması ile de antrenman durumunun
gelişimi çabuklaştırılır. Bu ara dönemlerde ortaya çıkan antrenman
gelişim düzeyindeki artış durumunu antrenman bilimcileri.Uyum sıçraması” olarak
değerlendirmektedir.
‘Matwejew 1972,190, Letzelter 1978,72, Martin 1980, 52). Bu
durum Sovyet Bilim adamlarından Woronin tarafından laboratuar koşullarında
gösterilmiştir. (Woronin 1935, alıntı Matwejew 1972, 190) Bak sekil 1.
Bu çalışmada denekler aşamalı artan bir yüklenme ile 14 gün
çalıştırılmış ve bu dönem sonunda 9 günlük bir ara verilmiştir. Antrenmana
yeniden başladıktan sonra ilk 3 günde düşüş gözlenirken daha sonraki günlerde
yüksek bir dayanıklılık düzeyi saptanmıştır. Bu durum geçiş döneminin çok yönlü
olarak uyum olanaklarının artırılmasında önemli bir işlev taşıdığını
göstermektedir.
Geçiş döneminin ara dönemler olarak kullanıldığı başka bir
örnek olarak; hazırlık döneminde yeterli düzeyde sporcunun antrenman
yapamadığı, yetersiz sayıda yarışmalara katıldığı ya da yetersiz olarak yüksek
yüklenmelerin uygulandığı durumlar gösterilebilir.
Bu koşullarda genel olarak çift uçlu genel çevrim
(makrosiklus) (çift uçlu dönemleme) kullanılmalıdır. Bu dönemde de 1 yarışma
döneminden sonra 1 ara dönem daha sonra 2’ncl hazırlık, onun arkasına 2’nci
yarışma ve normal geçiş dönemi kullanılmalıdır. (Bak Bağırgan 1994). Bu ara
dönem 7-10 günlük bir dönem olarak 1 yarışma dönemi 2’nci hazırlığa bağlayan
bir dönemdir. Bu biçimde dönemleme çabuk kuvvet sporları için uygundur.
Geçiş, dönemi tartışılan düşüncelerin ışığında olanaklı
ölçüde fiziksel, ruhsal ve teknik-taktik koşulları oluşturmalı ve yeni yüklenme
düzeyleri için antrenman durumunun niteliği geliştirmek amaçlı bir biçimde
düzenlenmelidir. Diğer bir açıdan verim artışı sadece antrenman boyutu
açısından yüklenme ve yoğunluk ilişkisinin bireysel koşullar göz önüne alındığı
durumlarda gerçekleştirilir. Bu yargıdan yola çıkılarak geçiş döneminin
bireysel olarak verim amaçlarının gerçekçi olarak bir sonraki hazırlık ve
yarışma döneminde gerçekleştirilmesini sağlamak için gerekli koşulları
yaratmayı amaçlayan bir biçimde kullanılması gerekliliği söylenebilir. Diğer
bir değişle; kim başarı kazanmak isterse başarı için gerekli olanları gerçekçi
bir biçimde planlamalı ve zihinsel olarak da önceden hazırlanmalıdır.
Bu bağlamda da geçiş döneminin biçimlenmesi üzerine
uygulamaya yönelik kolaylaştırıcı bir öğe olarak üst düzey sporcular için
yöntemsel bir düzenleme aşağıda verilmiştir (Lupa P,Schmid 1985, 246’dan
esinlenerek uyarlanmıştır).
Geçiş dönemi
biçimlenmesi, süre amaç, planlama ve uygulama aşamalarından oluşur.
1.SÜRE: Eylül ortası-Ekim ortası (yaz
sporları için)
Haziran-Temmuz
(Kış sporları için)
2. ANA AMAÇ: Bedensel, ruhsal ve zihinsel
işlevlerin bir sonraki dönemde başarılı bir biçimde gerçekleştirilmesi için
antrenman ve yarışma yüklenmelerinin en uygun biçimde düzenlenmesidir.
3. ALT AMAÇLAR:
3.1 Bireysel, Mesleksel ve Sporsal Koşullar
* Verimi
destekleyici bireysel, aile ve çevre uyumunu sağlama.
* Meslek
ya da eğitim gereksinmeleri ile sporsal gereksinimleri bir arada
değerlendirebilme.
* Antrenman ve yarışma koşullarını istenilen
düzeyde kullanabilmek için bireysel ve çalışma koşulu ortamını iyi bir biçimde
düzenleme
3.2 Sağlık ve Yüklenebilirlik.
* Destek ve hareket
aygıtındaki bütün işlev bozucu ağrı, sakatlık gibi koşulları ortadan kaldırma.
* Diş, boğaz ve
göğüs genel bir yoklamadan geçirilmelidir.
* Organlara bağlı
işlev bozuklukları giderilmeli.
* Sinir sisteminin
dinlendirilmesi.
* Kassal verim
yeteneğini belli bir düzeyde tutma.
* İdeal ağırlık
düzeyinin sağlanması (zayıflama ya da kilo alma).
4. Genel
Amaçları Alt Amaçlar Aracılığı ile Gerçekleştirme için Kullanılan Koşul ve
Antremin Biçimleri
4.1 Sağlık ve Yenileme / Etkin (Aktif) Edilgin (Pasif)
* Sporsal
yüklenebilirlik düzeyinin uzman hekimlerce saptanması.
4.2. Klip,Federasyon ve Antrenman koşulları
* Antrenör, kulüp
yöneticisi ve federasyon ile ilişkili olarak olanaklı yüksek antremin
koşullarını yaratmak.
4.3.
Dinlence, Aktif,Pasif Yenilenme
* Etkin dinlence.
* Etkin/ edilgin
yenilenme.
4.4. Dengeleyici
Yüklenmeler (Özel olmayan)
* Bisiklet
* Dağda gezi.
* Yüzme.
* Basketbol,voleybol.
* Kürek vb.
Bu yüklenmeler spordaki dışında seçilmelidir.
4.5. Dala özgü Yüklenmeler
* Yavaş koşu jog).
* Yavaş devam koşusu.
* Teknik çalışma.
* Küçük maçlar vb.
4.6. Kas-Eklem ve Bağların Kuvvetlendirilmesi
* Genel kuşet çalışması ve özel kuşet çalışım
için hazırlık.
* Aletlice aletsiz özel alıştırmalar.
* Hareketlilik çalışmaları.
4.7. Psikolojik Düzenleme Teknikleri
* Yoga
* Orojenik antrenman
* Meditasyon alıştırmaları
* Karar verme antrenmanı
5. Ana Amacın Açıkça Belirlenmesi
Ana amaçla özdeşleşme ve basarili bir spor eğitimi için
gerekli bireysel yönlendirmelerin yapılması.
6. Ansal Koşulların Belirlenmesi
Aile, özel, mesleksel, bedensel, sağlık ve sporsal
koşulların açıkça yazılı olarak belirlenmesi.
7. Gerekli Ödevlerin saptanması ve çerçeve planının
Hazırlanması.
Geçiş dönemine özgü olarak durum saptanması ve çerçeve planı
biçiminde gerçekleştirilmesi.
3 değişik durum burada örnek olarak islenecektir.
1 Örnek: Asil
kirişi sorunları olan sporcular için olası düzenleme biçimleri.
* Deneyimli bir spor ortopedistine görünme.
* Spor ortopedisti terapi biçimini belirler.
Dala özgü olarak terapinin fizyoterapistlerce yönlendirilmesi gerekir.
* İlaç ve terapi yönünde destek olarak
hareket biçimleri ve antrenman biçimler saptanmalıdır. Örneğin, yüzme, bisiklete
binme vb. Ek olarak hareketlilik (streching) alıştırmaları uygulanır. Bu genel
yüklenmelerden sonra dala özgü yüklenmeler yapılır.
* Spor hekimleri ve spor fizyoterapistleri
tarafından sporcuya sakatlıkları önleyici ve sakatlık olasılıklarını azaltıcı
bir program hazırlanmalıdır. .
* Dişlerdeki bozukluklar tedavi
ettirilmelidir.
* Mesleksel olarak antrenman yapmada kolaylık
sağlayıcı koşulların yaratılması için görüşmeler ve düzenlemeler yapılmalıdır.
* Antrenör ile antrenman koşulları ve
antrenman arkadaşları üzerine konuşulmalıdır.
2. Örnek: Bu örnekteki sporcunun sağlık sorunu yoktur.Amaç olarak da öncelikli olarak ruhsal dinlenme ve verim düzeyini belli bir düzeyde tutma amaçlanmaktadır.
* Olası düzenlenme
biçimleri.
* Yarışma döneminin
sonunda 2-3 haftalık dinlenme etkin dinlence gerçekleştirilir.
* Dinlenme için
sakin ve gürültüsüz bir dinlenme yeri seçilmelidir.
* Bu dinlenme yerinde sıcak banyo ve kuşet
çalışma olanakları olmalıdır.
* Eğer dinlenme yeri bu olanakları içeriyor
ise dal dişi oyunlarında ya da hafif yüklenmeler biçiminde
değerlendirilmelidir.
* Geriye dönüşte ise antrenmanda daha özel
bir program uygulanmalıdır. Örneğin orta mesafecilerin haftada 3-4 defa 10-15
km. lif 4-5 dakikadan geçilen devam koşu su yağmalan gibi. Takım sporcularının
yoğun olarak haftada 3-4 defa teknik çalışmalar gibi. Böylece hazırlık dönemine
geçiş. İçin uygun koşullar yaratılır.
3. Örnek: Bu
örnekte kendine güveni olmayan ya da az olan ve ruhsal olarak tam bir
dengelemeye sahip olmayan sporcular için verilmiştir.
* Eksik olan güven duygusu ve ruhsal
dengesizlik spor yapılan alanı tanıyan bir spor psikologu ile birlikte
giderilmelidir.
* Psikolog ile davranış. Teknikleri ve
yöndenim amaçlı bir program hazırlanmalıdır.
* 2-3 haftalık bir dinlence örnek 2’deki gibi
yapılmalıdır.
* Dinlencede ek olarak ruhsal yönlendirme
aracı olarak orojenik antrenmanın temel ilkeleri ve alıştırmaları öğrenilmeli
ve denenmelidir.
* Günlük yaşamının her koşulunda istedik
davranış ve yönlendirme ilkelerine göre değerlendirmeler ve uygulamalar yapılmalıdır.
* Yaklaşık 4 hatta kadar dala özgü hiçbir
yüklenme yapılmamalıdır. Diğer spor dallarında aktif dinlenme yapılmalıdır.
* Özel dala özgü yüklenmeler için uygun
koşullar yaratılmalıdır.
* Eylem ve basarı denetimi karsılaştırmalı
olarak yapılmalıdır.
8. Uygulamanın Yönlendirilmesi.
Çerçeve planının gerçekleştirilmesi için uygun yöntem ve
düzenleme biçimleri seçilmelidir.
9. Gereklilik-Yapabilirlik Düzeylerinin Karsılaştırılması
Koşulların etkisinin ana amaca uygun olup, olmadığı
karsılaştırılır. Bundan sonra da program ve koşullar üzerinde düzeltme ve
uyarlamalar yapılır.
Not: Kaynakça yer
darlığından dolayı verilememiştir. Özür diler, gerektiğinde kaynaklar yazardan
dergimiz aracılığı ile istenebilir.